O drzewie Hipokratesa i różnych takich gałęziach

Kos, rok 460 p.n.e. Rodzi się … Hipokrates. I dorasta, a jak już dorósł otworzył najsłynniejszą szkołę medyczną. Właśnie na Kos. I to właśnie na Kos nauczał swoich studentów, wedle legendy pod pięknym, (dziś) rozłożystym platanem, zwanym „Drzewem Hipokratesa”. Platan ma wprawdzie 500 lat, więc jest troszkę za młody, by mógł zasiadywać pod nim nasz słynny Hipokrates, ale możliwe, że to właśnie miejsce zajmowało inne drzewo i to w jego okolicy odbywały się nauki mistrza. Sam Hipokrates doczekał się i Muzeum i portu lotniczego swego imienia…

To Hipokrates jako pierwszy przyjął zasadę leczenia „przede wszystkim nie szkodzić” - "primum non nocere", swoją opinię na temat niektórych przypadków współczesnego rozumienia tej idei zachowam dla siebie.

Hipokrates do leczenia chorych chętnie stosował metodę balneoterapii, czyli fizjoterapii wykorzystującej wodę… Sztuki leczenia Hipokrates nauczył się od swego ojca, cała rodzina Asklepiades, z której pochodził Hipokrates, zajmowała się leczeniem chorych.

Hipokratesa swe teorie opierał na idei 4 podstawowych cieczy u człowieka, które nazywał humorami: krwi, śluzu, żółci, czarnej żółci (prawdopodobnie krwi żylnej). Równowaga tych cieczy gwarantuje dobre zdrowie. Przewaga jednej z tych cieczy wpływa na temperament: sangwiniczny, flegmatyczny, choleryczny i melancholiczny.

A jaka była teoria dziedziczenia according to Hipokrates? Otóż do organów rodnych spływać miały rzeczone ciecze informując o tym co dzieje się w człowieku i tak dziedziczone były jego cechy. Ale Hipokrates wierzył również w dziedziczenie cech nabytych…, co zarzucał mu Arystoteles.

Jak powstawały zdaniem Hipokratesa rasy? W zdrowym klimacie – rasy były zdrowe, ale już w złym klimacie pojawiał się problem. Człowiek nabywał złych, niepożądanych cech, a te, jak wiadomo było Hipokratesowi, można było dziedziczyć. Zatem prędzej czy później niezdrowe modyfikacje w człowieku ujawniły się. I stąd różnorodność ras…

Ale Hipokratesa nie za ewolucjonizm, całe szczęście, cenimy :).

Ale skoro mowa o ewolucjonizmie. 100 lat przed Darwinem człowiek o nazwisku Pierre Louis Maupertuis odkrywa mutacje. Pierre zainteresował się murzynem albinosem, twierdził, że człowiek z natury jest biały, zatem w organizmie muszą zajść jakieś zmiany (mutacje), by doszło do przemiany człowieka białego w czarnego.

W czasach Pierra królowała idea naprawy gatunku, to znaczy rozjaśnić czarnych! I tu – zgodnie z teorią Hipokratesa, aby wybielić człowieka należy przenieść go do innego klimatu…Idea ta nazywana była „misją białego człowieka”. Wtedy też powstała teoria, że człowiek biały jest lepszy od czarnego, ale nie jest jego panem. Miało to swoje konsekwencje – na przełomie XVIII i XIX wieku rozpoczęła się I fala dekolonizacji, pojawiła się również myśl, że branie czarnych w niewolę jest nieetyczne, bo czarni nie są, jak sądził Arystoteles, z natury niewolni.

Tak a propos podróży w głąb człowieka i różnych takich zakrętów w historii :)

I jeszcze nasz Platan.

Dzięki i do następnego!